Έχουμε τη χαρά να γνωρίζουμε προσωπικά τον καλλιτέχνη και άνθρωπο Arvo Pärt. Σε κρίσιμες στιγμές που σιωπούν οι πολυλογάδες και οι τενεκεδενιες φωνές, μπορούμε να ακούμε γνήσια και αληθινά ρήματα! Απολαύστε αυτά που λέει αλλά και την υπέροχη μουσική του!
Διαβάστε τη συνέντευξή του μεταφρασμένη στα Ελληνικά.
English text follows.
Ο Pärt έδωσε συνέντευξη στον Inés Martín Rodrigo για το ισπανικό κατάστημα, ABC , η οποία δημοσιεύθηκε στις 7 Απριλίου 2020. Η αγγλική μετάφραση δόθηκε από το Arvo Pärt Center.
Κατά τη γνώμη σας, τι ρόλο παίζουν οι τέχνες ως δίκτυα κοινωνικών συνδέσεων και σημείων αναφοράς που καθορίζουν την ταυτότητά μας στην τρέχουσα παγκόσμια κρίση που βιώνουμε;
Αυτό που συμβαίνει σήμερα στον κόσμο μας αναγκάζει όλους να κάνουμε θυσίες και σαν να γυρίσουμε πίσω τη ζωή μας. Κατά κάποιο τρόπο, είναι σαν μια «απόλυτη νηστεία» για ολόκληρο τον κόσμο. Όλοι οι πολιτισμοί γνωρίζουν την έννοια της νηστείας, τα οφέλη και τον αντίκτυπό της. Η τρέχουσα κατάσταση αυτοσυγκράτησης μας αφορά όλους – επίσης στον κόσμο των τεχνών, είτε το θέλουμε είτε όχι.
Μήπως η κρίση, η τρέχουσα τρομερή κατάσταση, σας ενέπνευσε να δημιουργήσετε κάτι, να συνθέσετε ή, αντίθετα, σας βάζει ως συνθέτης;
Ο Αμερικανός συγγραφέας, John Updike, είπε κάποτε ότι προσπαθεί να δουλέψει με την ίδια ηρεμία όπως οι τεχνίτες του Μεσαίωνα που διακοσμούσαν τις κρυμμένες πλευρές των ξύλινων καθισμάτων της Εκκλησίας (σκάμνους) με τα γλυπτά τους, αν και κανείς δεν θα μπορούσε να τα δει μετά την ολοκλήρωση. Προσπαθώ, όσο μπορώ, να ζήσω με την ίδια αρχή.
Κατά τη γνώμη σας, η συνεχιζόμενη κρίση έχει αντίκτυπο στον τρόπο προβολής και σύνθεσης της μουσικής; Εάν ναι, τότε ποια είναι η νέα μορφή μουσικής, νέα μουσική γλώσσα, που γεννιέται μετά τον τρέχοντα εφιάλτη;
Δύσκολο να πω. Οποιαδήποτε δυσκολία κάνει τους καλλιτέχνες να πλησιάζουν σε αυτό που είναι σημαντικό, απαραίτητο.
Ποιο είναι το πιο σημαντικό μάθημα που πρέπει να μάθουμε από αυτούς τους περιορισμούς; Γνωρίζουμε ως κοινωνία πώς να ζούμε σε μια απομόνωση;
Αυτός ο μικροσκοπικός ιούς μας έδειξε με οδυνηρό τρόπο ότι η ανθρωπότητα είναι ένας ενιαίος οργανισμός και η ανθρώπινη ύπαρξη είναι δυνατή μόνο σε σχέση με άλλα ζωντανά όντα. Η έννοια της «σχέσης» πρέπει να νοηθεί ως μέγιστο, ως ικανότητα αγάπης. Αν και αυτό είναι πραγματικά ένα υψηλό επίπεδο, ίσως ακόμη και πολύ υψηλό για έναν άνθρωπο.
Η σημερινή μας κατάσταση είναι παράδοξη: αφενός, σημαίνει απομόνωση, αφετέρου, μας φέρνει πιο κοντά. Ενώ απομονώνουμε τον εαυτό μας, πρέπει να είμαστε σε θέση – είμαστε ακόμη υποχρεωμένοι – να εκτιμήσουμε τις σχέσεις μας σε έναν μικρό κύκλο και να τις φροντίζουμε. Όλα αυτά πρέπει να μάθουμε προτού περιμένουμε, ή ακόμα και απαιτούμε, αγάπη και δικαιοσύνη από ολόκληρο τον κόσμο. Κατά κάποιο τρόπο, ο κορωνοϊός μας έστειλε όλους πίσω στην πρώτη τάξη. Μόνο αφού περάσουμε αυτό το τεστ, θα αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τα επόμενα βήματα. Αυτή είναι μια πολύ μακρά διαδικασία.
Είναι σαφές ότι, μετά την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης, ο κόσμος και η κοινωνία μας δεν θα είναι οι ίδιοι. Αλλά πώς θα είναι; Θα αλλάξει την αντίληψή μας για την ελευθερία και τα πολιτικά δικαιώματα;
Ναι, αυτό ακριβώς θα συμβεί. Μέχρι στιγμής, δεν γνωρίζουμε πώς να χειριστούμε την ελευθερία μας με τον σωστό τρόπο. Η ποινή θα μπορούσε να είναι επώδυνη.
Ως αποτέλεσμα της αδικίας του σοβιετικού καθεστώτος, έπρεπε να ανεχθείτε την εξορία. Πώς θα αξιολογούσατε την αντίδραση στην κρίση από τις χώρες και τις κυβερνήσεις του κόσμου;
Η κρίση έχει δημιουργήσει μια κατάσταση όπου όλα τα πιθανά προβλήματα και ελλείψεις αποκαλύπτονται σε κάθε επίπεδο. Δεν έχει σημασία αν μιλάμε για αδυναμίες των πολιτικών ή κοινωνικών συστημάτων. Η τρέχουσα κρίση δεν ελευθερώνει κανέναν, σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης όλοι αποκαλύπτουν την πραγματική τους «αξία», η οποία δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί. Κανείς δεν ξέρει πώς θα βγούμε από αυτό, αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι τίποτα δεν θα παραμείνει το ίδιο.
Στις αρχές Απριλίου, ο Pärt έλαβε το βραβείο «Frontiers of Knowledge in Music and Opera» στο Ίδρυμα BBVA με έδρα την Ισπανία. Το βραβείο αναγνωρίζει σημαντική συμβολή στην πολιτιστική δημιουργία.
Pärt was interviewed by Inés Martín Rodrigo for the Spanish outlet, ABC, published on 7 April 2020. The English translation was provided by the Arvo Pärt Centre. Lightly edited by Estonian World.
In your opinion, what role do the arts play as networks of social connections and reference points defining our identity in the current global crisis that we are undergoing?
What is happening in the world today forces us all to make sacrifices and as if to roll back our life. In a way, it is like a “total fasting” for the whole world. All cultures know the concept of fasting, its benefits and impact. The current situation of self-restraint concerns us all – also in the world of arts, whether we want it or not.
Has the crisis, the current terrible situation, inspired you to create something, to compose, or on the contrary, is it off-putting to you as a composer?
The American author, John Updike, once said that he tries to work with the same calmness like the craftsmen of the Middle Ages who decorated the hidden sides of the pews with their carvings, although no-one would be able to see them after completion. I try, as much as I can, to live by the same principle.
In your opinion, does the ongoing crisis have an impact on the way music is viewed and composed? If so, then what is the new form of music, new musical language, that is born after the current nightmare?
Hard to say. Any adversity makes artists move closer to what is important, essential. Only time can tell what fruits will such a focusing on the essential bear.
What is the most important lesson that we should learn from these restrictions? Do we know as a society how to live in an isolation?
This tiny coronavirus has showed us in a painful way that humanity is a single organism and human existence is possible only in relation to other living beings. The notion of “relationship” should be understood as a maxim, as the ability to love. Although this is truly a high standard, maybe even too high for a human being.
Our current situation is paradoxical: on the one hand, it means isolation, on the other, it brings us closer. While isolating ourselves, we should be able to – we are even forced to – appreciate our relationships in a small circle and to tend to them. All of this we have to learn before we expect, or even demand, love and justice from the whole world. In a way, the coronavirus has sent us all back to first grade. Only once we’ve passed this test can we begin to think about the next steps. This is a very long process.
It is clear that, after overcoming this crisis, our world and our society will not be the same. But what will it be like? Will it change our understanding of freedom and civil rights?
Yes, that’s exactly what will happen. So far, we haven’t known how to handle our freedom in the right way. The penalty could be painful.
As the result of the injustice of the Soviet regime, you had to put up with exile. How would you assess the reaction to the crisis by the countries and the governments of the world?
The crisis has created a situation where all possible problems and shortcomings are revealed on every level. It doesn’t matter whether we’re talking about weaknesses of the political or social systems. The current crisis does not spare anyone, in the state of emergency everyone reveals their true “worth”, which can no longer be hidden. No-one knows how we will come out of this, but we all know that nothing will remain the same.
In early April, Pärt received the Spain-based BBVA Foundation’s “Frontiers of Knowledge Award in Music and Opera”; the award recognises significant contribution in cultural creation.
Πηγή/taken from: estonian world.