Του Δρ Κωνσταντίνου Χριστοδουλίδη, Παιδίατρου
Ενας πολύ συχνός προβληματισμός των γονιών είναι κατά πόσο το αγοράκι τους έχει φίμωση και τι πρέπει να κάνουν για αυτό.
Φίμωση ονομάζεται η κατάσταση κατά την οποία η βάλανος δεν αποκαλύπτεται, με την έλξη της ακροποσθίας προς τα πίσω. Βάλανος ονομάζεται η κεφαλή του πέους ενώ ακροποσθία ονομάζεται το προστατευτικό κομμάτι από δέρμα που την περιβάλλει.
Υπάρχουν 4 βασικές περιπτώσεις για τις οποίες μπορεί να συμβαίνει αυτό:
Κάτι πάρα πολύ σημαντικό που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι κατά τον πρώτο χρόνο ζωής, η φίμωση είναι φυσιολογική! Στο μεγαλύτερο ποσοστό, και χωρίς καμία απολύτως παρέμβαση, η ακροποσθία έλκεται προς τα πίσω και η βάλανος αποκαλύπτεται πλήρως μέχρι την ηλικία των 3-4 χρόνων.
Η επιθετική προσπάθεια έλξης της ακροποσθίας προς τα πίσω μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό και δημιουργία ουλών, γι’ αυτό και πρέπει να αποφεύγεται! Δεν συνίσταται να γίνεται ούτε κατά το μπάνιο, όπως πολλοί γονείς πιστεύουν. Ένας απλός κανόνας για τους γονείς είναι ότι δεν κάνουμε καμία προσπάθεια έλξης της ακροποσθίας, ειδικά καθ’ όλη τη διάρκεια του πρώτου χρόνου ζωής.
Κατά την τακτική παιδιατρική παρακολούθηση, ο παιδίατρος παρακολουθεί την ύπαρξη ή όχι φίμωσης και την φυσιολογική εξέλιξη αυτής. Στην περίπτωση που η φίμωση επιμένει μετά τον πρώτο χρόνο ζωής, η παρακολούθηση της φίμωσης γίνεται με συνεργασία παιδίατρου – παιδοχειρουργού.
Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, στο μεγαλύτερο ποσοστό η (φυσιολογική κατά τη γέννηση) φίμωση εξαφανίζεται χωρίς καμία παρέμβαση μέχρι την ηλικία των 4 χρονών. Σε ηλικίες μεγαλύτερες από αυτές, τότε είναι καλό η φίμωση να αντιμετωπιστεί. Μερικές φορές η αντιμετώπιση μπορεί να γίνει λίγο νωρίτερα, αναλόγως της βαρύτητας και της εξέλιξης, πάντα μετά από παιδοχειρουργική εκτίμηση.
Η θεραπεία της φίμωσης γίνεται υπό την παρακολούθηση από παιδοχειρουργό και μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Εξαρτάται από την αιτία και τη σοβαρότητα. Η συντηρητική θεραπεία συνίσταται στην τοπική χρήση στειροειδούς αλοιφής για ένα μήνα. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις ή σε περιπτώσεις που η συντηρητική θεραπεία δεν είναι αποτελεσματική, τότε γίνεται χειρουργική αντιμετώπιση με περιτομή. Σε ορισμένες περιπτώσεις όπου η αιτία είναι η ύπαρξη συμφύσεων, ο παιδοχειρουργός μπορεί να λύσει τις συμφύσεις με ειδικό εργαλείο.
Η μη αποκάλυψη της βαλάνου, οδηγεί σε πόνο κατά την στύση και κατά την σεξουαλική επαφή και κατά την προσπάθεια έλξης της ακροποσθίας. Επίσης μπορεί να οδηγήσει σε δημιουργία φλεγμονής στην περιοχή (βαλανίτιδα – ακροποσθίτιδα), κυρίως λόγω ανεπαρκούς καθαρισμού. Μια αθεράπευτη φίμωση μπορεί επίσης να οδηγήσει σε παραφίμωση.
Παραφίμωση είναι η κατάσταση κατά την οποία μετά την πλήρη αποκάλυψη της βαλάνου, η ακροποσθία αδυνατεί να επιστρέψει στην θέση που καλύπτει την βάλανο και παραμένει γύρω από τη βάλανο πιέζοντας την, δημιουργώντας έντονο πόνο και πρήξιμο.