Ονομάζομαι Τζούλια και ήμουνα GP (προσωπικός γιατρός) στην Αγγλία.

Για να κάνω αυτό το επάγγελμα παραιτήθηκα από το προηγούμενο μου, που ήταν εκπαιδευτικός δημοτικής και μετοίκησα στην Αγγλία μαζί με την οικογένεια μου. Δεν το μετάνιωσα ούτε στιγμή.

Ο προσωπικός γιατρός έχει πολλά κοινά με το δάσκαλο. Δεν είναι ειδικός (καθηγητής), έχει όμως εξαιρετική κατάρτιση σε ικανοποιητικό  επίπεδο σε όλα τα θέματα που αφορούν την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Ως απόφοιτος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Κύπρου, εκπαιδεύτηκα να είμαι ο «πολυδύναμος δάσκαλος». Ως απόφοιτος της Ιατρικής, και με ακόμα 5 χρόνια σκληρής δουλειάς, ειδίκευσης, συνεχούς αξιολόγησης και ατέλειωτων εξετάσεων, απέκτησα τον τίτλο του GP ως ειδικού στη Γενική/Οικογενειακή Ιατρική.

Τι περικλείει αυτό θα χρειαζόταν ολόκληρο βιβλίο να το περιγράψω. Θα πω απλά πως «έζησα» για μήνες σε ψυχιατρείο, χειριζόμενη ασθενείς που νόμιζαν πως ήταν ο Χριστός, άλλους που άκουγαν φωνές που τους έλεγαν να μαχαιρώσουν τους γονείς τους, άλλους που είχαν βαθιά κατάθλιψη και με την πρώτη ευκαιρία έκοβαν ή έκαιγαν μέρη του σώματος τους. Στην παιδιατρική έκανα παρακέντηση  βρεφών με μηνιγγίτιδα,  έδωσα ενδοφλέβια αντιβίωση σε παιδιά με σήψη, έκανα θεραπεία σε παιδιά με πνεύμονες κατεστραμμένους από κυστική ίνωση. Στη γυναικολογία έκανα καισαρικές, βοήθησα σε λαπαροσκοπικές επεμβάσεις (ή τις έκανα εγώ με την καθοδήγηση ειδικού), συνεργαζόμουν με τις μαίες (που στη φυσιολογική γέννα  ήτανε πολύ καλύτερες από τους  ειδικούς γυναικολόγους) σε γέννες που δεν ακολουθούσαν την ομαλή ροή του τοκετού. Στα επείγοντα έκανα ανάνηψη σε παιδί το οποίο ήταν σχεδόν πεθαμένο όταν η μητέρα του το έφερε με τα χέρια στην είσοδο του νοσοκομείου (επανήλθε), ξεκίνησα θεραπεία σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια, έραψα πληγές από ατυχήματα , ξεκίνησα θεραπεία σε καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά πριν την εισαγωγή για περεταίρω θεραπεία στους θαλάμους. Έκανα ακτινογραφίες, CT, έβαλα παροχετεύσεις σε πνεύμονες καρκινοπαθών με συγκέντρωση υγρού, παρέπεμψα σε ορθοπεδικούς μετά τη διάγνωση κατάγματος στο μηρό, σε χειρουργούς μετά τη διάγνωση σκωληκοειδίτιδας, σε ογκολόγους μετά τη διάγνωση με καρκίνο.

Τώρα, ως ειδικός Γενικός Ιατρός, δεν χρειάζεται να κάνω όλα τα παραπάνω. Άρα τι βοήθησαν; Βοήθησαν γιατί ξέρω τι γίνεται παρακάτω, αν δεν διαγνώσω τον ασθενή μου στα αρχικά στάδια, για να μην φτάσει στα επείγοντα μισοπεθαμένος ή με προχωρημένη αρρώστια επίσης γνωρίζω πως να συνεργάζομαι με τους νοσοκομειακούς ιατρούς κ.α

Μια βδομάδα στη ζωή μου δεν είναι απλή αλλά ούτε βαρετή:

Αυτό είναι ένα μικρό δείγμα από τη ζωή ενός Προσωπικού Γιατρού. Και το πιο σημαντικό απ’ όλα: κανένας από τους ασθενείς μου δεν πλήρωσε ούτε ένα σεντ!. Όντως, το δωμάτιο μου είναι γεμάτο σοκολάτες, κάρτες και λουλούδια (οι σοκολάτες εξαφανίζονται μυστηριωδώς όταν λείπω, ίσως υπάρχει φάντασμα στο κτίριο). Οι ασθενείς μου με ξέρουν και τους ξέρω. Με εμπιστεύονται κι εγώ τους αντιμετωπίζω χωρίς καχυποψία γιατί τους ξέρω καλά, γνωρίζω για τις οικογένειες τους, τα μυστικά τους, τις ανησυχίες τους, τα σχέδια τους για το μέλλον. Δεν περιμένουν τον μισθό τους για να έρθουν να με δουν. Δε φοβούνται ότι αν χάσουν τη δουλειά τους η υγεία τους θα επηρεαστεί γιατί θα χάσουν τα ωφελήματα τους. Είναι ευγνώμονες για το NHS (το αγγλικό ΓΕΣΥ) παρόλα τα προβλήματα του (λίστες αναμονής κλπ).

Η Κύπρος είναι φημίζεται  για το επίπεδο ποιότητας των παρεχομένων  νοσοκομειακών  υπηρεσιών υγείας, εφόσον φυσικά κάποιος είναι ικανός να ανταποκριθεί χρηματικά, είτε μέσω ωφελημάτων της εργασίας είτε λόγω οικονομικής ευχέρειας. Το ΓΕΣΥ στοχεύει στο να κάνει το δικαίωμα στην υγεία προσιτό σε όλες τις κοινωνικές βαθμίδες.

Είναι η Αγγλία τέλεια; Όχι. Είναι το NHS τέλειο; Όχι, κατά πολύ. Όταν ξεκίνησε (το 1948) είχε καταπολεμηθεί αμείλικτα από αυτούς που θα έπρεπε να είναι οι πιο φανατικοί υποστηρικτές του: τους επαγγελματίες υγείας. Τα επιχειρήματα πολλά: θα πέσει το επίπεδο υγείας (πώς;) το σύστημα θα καταρρεύσει λόγω έλλειψης οργανωτικής δομής (η τακτική του «ναι, μεν, αλλά…»), οι ασθενείς θα στερηθούν το δικαίωμα να επιλέγουν οι ίδιοι τους γιατρούς τους (αισχρά αναληθές), θα πληρώνουν οι εργαζόμενοι για να έχουν δωρεάν περίθαλψη αυτοί που δεν δουλεύουν (όντως, μεταξύ αυτών και τα παιδιά τους και οι γέροι γονείς τους) κλπ κλπ.

71 χρόνια μετά, το NHS ζει και βασιλεύει. Είναι μια καλά λαδωμένη μηχανή, (με όλα τα προβλήματα που αναπόφευκτα παρουσιάζονται σε ένα δυναμικό σύστημα) ένα σύστημα το οποίο υπηρετεί από την γέννηση μέχρι το θάνατο 66 εκατ  πολίτες,  εξουδετερώνει τις ανισότητες στην υγεία και προσφέρει ένα αξιοζήλευτο προσδόκιμο ζωής, όχι γιατί ο κόσμος δεν αρρωστά, αλλά διότι έχει την τύχη να ΖΕΙ και να ζει ΚΑΛΑ με την ασθένεια του που, χρόνια πριν, θα του έφερνε ένα γρήγορο και επίπονο θάνατο.

Το ΓΕΣΥ στην Κύπρο αισιοδοξεί να κάνει αυτό ακριβώς το πράγμα. Ναι, υφίσταται πόλεμο, κάποτε άδικο και κάποτε δικαιολογημένο, όπως κάθε τι άγνωστο και νεόφερτο. Πιστεύω όμως ακράδαντα πως θα αγκαλιαστεί τόσο από τον κόσμο, όσο και από τις χιλιάδες γιατρούς που, όπως εμένα, αφιέρωσαν τη ζωή τους συνειδητά στην υπηρεσία του συνανθρώπου και βλέπουν τη δουλειά τους ως το καλύτερο λειτούργημα στον κόσμο.

Onwards and upwards (που λεν και οι Εγγλέζοι)

Δρ. Τζούλια Νικολάου – Thomas

Bed, MBBS, MRCGP

Προσωπκός Ιατρός ΓΕΣΥ

Ιατρικό Κέντρο Ο Απόστολος Λουκάς